Einn léttur.

Presturinn var að kveðja heimilisfólkið á bænum eftir húsvitjun. Litli drengurinn hafði orð á því við prestinn að hann sæti öfugur í hnakknum: "Hvað veist þú um það drengur minn í hvaða átt ég stefni?" Kveðja.