Gleðilegt ár með þökk fyrir það gamla.

Särö - uppáhaldsstaður Við óskum ykkur öllum gleðilegs ár og þökkum það gamla. Árið 2008, árið okkar, eins og það hefur verið nefnt á þessari bloggsíðu síðastliðina tólf mánuði er á enda runnið. Þetta hefur verið gott og viðburðarríkt ár. Það var leikfimistjórinn minn sem gaf árinu fyrirheit í fyrsta leikfimitíma ársins með því að segja að þetta yrði "árið okkar" og ég hef haldið því sem einkunnarorðum. Framan af árinu mætti ég vel í leikfimina en mætingar versnuðu eftir því sem leið á árið af ýmsum ástæðum. Í júlí skilaði ég rótarýkeðjunni til viðtakandi forseta. Þar með lauk þriggja ára setu minni við stjórnarborðið í rótarýklúbbnum mínum. Sá tími hefur verið afar gefandi og mótandi og ég kynntist góðum félögum betur. Ég var útnefndur Poul Harris félagi í klúbbnum á þessu ári og þykir mikið til þess heiðurs koma. Þriðja áhugamálið sem ég hef stundað hefur verið söngurinn með Söngfélagi Skaftfellinga. Ég hef haft mikla ánægju af kórstarfinu á þessu ári. Að vísu missti ég af vortónleikunum að þessu sinni þar sem fór til Montreal í Kanada. Hljóðfærið mitt hef ég einnig lagt nokkra rækt við svo og nótnasafnið. Náði að skrá niður íslensku nóturnar minar í þeim eru vel á fjórða þúsund lög. Bloggið talar að mestu fyrir sig sjálft. Ég hef markvisst bloggað í hverjum mánuði. Ég hef haft gaman af þessu pári þótt bæði sé það sjálfhvert og æði sundurlaust. Nýjasta dellan er að sjálfsögðu Facebook og hefur tíminn þar á stundum verið meiri en góðu hófi gegnir. Ferðalög á árinu 2008 hafa aðallega verið til Svíþjóðar eða alls þrisvar sinnum. Við vorum tíu daga síðastliðið sumar í Svíþjóð og rifjuðum upp gamla tíma m.a. í Gautaborg. Það hefur gengið vel í vinnunni síðastliðið ár og verkefnin verið fjölbreytt. Andskotalaust hefur árið ekki verið. Ég lenti í fyrsta sinn á ævinni inn á sjúkrahúsi vegna veikinda og Sirrý braut fótinn illa nú í desember, en hún kemst yfir það áður en varir. Þeir efnahagslegu erfiðleikar sem við Íslendingar stöndum frammi fyrir er áfall sem snertir okkur öll með einum eða öðrum hætti um langa framtíð. Allflestir hafa með beinum eða óbeinum hætti orðið fyrir barðinu á kreppunni eða eiga eftir að kenna á henni. Þetta er eitt stærsta sameiginlega verkefnið sem þessi þjóð hefur staðið frammi fyrir á síðari tímum. Það sagði við mig reynslubolti nýlega, sem hefur marga fjöruna sopið að fjármálaerfiðleikarnir væru mannanna verk og þau væru ekki vandamál heldur verkefni sem hægt væri að leysa. Þetta samtal hreif mig og ég trúi því að þetta sé hið rétta viðhorf sigurvegarans við svona aðstæður. Jæja þetta er orðið lengra en til stóð. Bestu kveðjur til ykkar allra.

Jólin komin og farin

Hvanneyrarkirkja Það er við hæfi að birta mynd af þessari fallegu mynd af Hvanneyrarkirkju í tilefni jólahátíðarinnar. Jólin búin og maður er varla farinn að átta sig á því. Svíþjóðafararnir okkar fóru til síns heima í morgun. Heyrði í Hirti í kvöld. Ferðin hjá þeim gékk vel og þau voru komin heim til sín um þrjú leytið. Nú eru tveir og hálfur vinnudagur eftir til áramóta. Þannig að tíminn til þeirra verka sem áttu að klárast árið 2008 ferð óðum að styttast. Hingað komu í kvöld Valdimar,Stella og Lilja. Kveðja.

Fréttir úr jólafríinu

María Magdalena. Veðrið er búið að vera fínt í dag. Fór í göngutúr um hádegisbilið í Fossvogsdalinn og það var mikið af fólki á göngu eins og svo oft á svona dögum. Vorum í jólaboði í Grænuhlíðinni hjá Sigurði og Laugu í gær og fórum í okkar árlegu spurningakeppni - og við unnum í þetta skipti Brekkutúnsbúar. Hjörtur og Sveinn Hjörtur yngri fóru upp í Borgarnes í dag. Annars hefur einhver flensuskítur verið að herja á stórfjölskylduna undanfarna daga og ýmsir frá í gær vegna hennar. Ég er búinn að afreka það að lesa eina jólabók. Las Maríu Magdalenu - vegastjarna eða vændiskona, eftir Þórhall Heimisson. Sérstaklega magnþrungin lýsing hans á hrikalegum aðstæðum í Júdeu fyrir hartnær 2000 árum þegar Rómverjar börðu niður með afar blóðugum hætti uppreisn Gyðinganna. Lesturinn verður enn hugstæðari í ljósi þeirra voðaverka sem Ísraelsmenn hafa unnið í dag í Palestínu með blóðugum árásum á Palestínumenn, þar sem hundruðir liggja í valnum. Það er með ólíkindum hvað saga þessa svæðis er blóði drifin í gegnum aldirnar.

Á jólanótt

Jólabarnið 2008 Jólabarnið okkar í ár var hún yndisfríð Sigrún Ásta dóttir Hildu og Magnúsar ásamt systur sinni Valgerði Birnu. Við áttum saman að venju ljúfa kvöldstund hér í Brekkutúni. Sigrún Ásta fæddist 17. október síðastliðinn. Hingað komu einnig Valdimar og Stella með Lilju. Ég skrapp í kvöld til Þórunnar systur til að hitta foreldra og systkini. Hjörtur og Ingibjörg eru í Borgarnesi með Svein Hjört og Jóhannes Erni. Annars allt gott af okkur að frétta.






Lilja Hér má sjá aðra yndisfríði hana Lilju Vestmann Valdimarsdóttur sem heimsótti afa og ömmu í kvöld. Hún er vel með á nótunum og hafði gaman af að tæta pappírinn af pökkunum. Óskum ykkur öllum gleðilegra jóla. Kveðja.

Til móts við hátíðina.

Ég fór í skötuna á Hótel Loftleiðum í dag í hádeginu en Sirrý komst ekki vegna fótbrotsins. Þetta er orðinn árviss atburður að borða kæsta skötu á þessum degi eins og jafnan á æskuheimilinu. Ég hef gaman af því að strákarnir mínir vilja líka skötu á þessum degi. Fór með fyrra fallinu heim i dag og er búinn að vera önnum kafinn við jólaundirbúninginn. Sjóða rauðkál samkvæmt kúnstarinnar reglum að ég tali nú ekki um hangikjötið. Nú svo höfum við verið að hlusta á jólakveðjurnar í útvarpinu - alltaf jafn hlýlegar. Búinn að skreyta jólatréð þannig að þetta er allt að koma. Kveðja.

Friðsælt í Fossvogsdal

Það er friðsælt hér í Fossvogsdalnum í kvöld. Ótrúlegt að það skuli vera óveður og ófærð hér rétt fyrir ofan bæinn. Annars lítið héðan að frétta. Það er í ýmsu að snúast þessa dagana. Ég er að passa Sunnu þessa dagana og gengur það ágætlega. Farið í verslunarferðir og hitt góðan vin, sem leysti mig út með flottri gjöf. Þetta er svona það helsta héðan. Kveðja.

Kúabóndinn Persson

Hlustaði á Göran Persson í viðtali við Boga Ágústsson áðan. Hann mælti margt af skynsemi og hefur ugglaust skilað sínu sem forsætisráðherra Svía. Ég er samt ekki tilbúinn að afhenda ESB fiskimiðin okkar fyrir inngöngu. Kveðja.

Aftur á sunnudegi

Dagarnir líða fljótt. Þetta eru annasamir tímar í leik og starfi. Á fimmtudaginn var ég á jólafundi Rótarýklúbbs Kópavogs í vitlausu veðri. Turninn gékk fram og aftur í veðurofsanum. Tilfinningin var svipuð því að vera um borð í skipi út á rúmsjó. Sirrý varð fyrir því óláni í gær að fótbrjóta sig og er vonandi að hún jafni sig á því fljótt. Hjörtur og Ingibjörg komu með Svein Hjört og Jóhannes Erni í gær í jólafrí. Það eru sannarlega forréttindi að hafa sína nánustu í kringum sig á jólum. Maður fylgist með landsmálum og eftirmálum bankahrunsins af athygli.Það kemur æ betur í ljós hvað þetta áfall er alvarlegt og hversu óvarlega var farið og fífldirfskan mikil. Það er sorglegt að vita til þess að skellurinn skuli lenda svo þungt á fólki.

Úr dagsins önn.

Í kvöld héldum við Skaftarnir okkar árlegu jólatónleika á LSH - Grensásdeild og LSH -Geðdeild. Tónleikarnir tókust ágætlega en þó er mun skemmtilegra að syngja á geðdeildinni þar sem hljómburður er afburða góður. Hinsvegar er hljómburður afleitur á Grensásdeildinni. Þá er haust önnin í kórnum fullkomnuð og við komin í jólafrí. Ég er búinn að vera duglegur að mæta það sem af er vetri og hef haft gaman af. Kórinn er skipaður góðu söngfólki og mjög gefandi að taka þátt í starfinu. Í dag fór ég til Grindavíkur í jarðarför Tómasar Þorvaldssonar útgerðarmanns þess merka athafnamanns. Tómasi kynntist ég sem ungur maður er ég hóf störf fyrir samtök útvegsmanna. Kveðja.

Í afmælisveislu

Ísfirðingar Við fórum í dag í afmælisveislu pabba. Hann átti 78 ára afmæli. Á meðfylgjandi mynd má sjá tvö af systkinum hans, þau Hermann og Kolbrúnu sem heiðruðu hann á afmælisdaginn. Nú hvað gefur maður Vestfirðingi annað en Húsið hennar Hörpu þessa dagana? Annars lítið að frétta héðan. Kveðja.

Þar fór í verra....

Komst ekki til að syngja á tónleikunum með Sköftunum í dag. Eins gott að maður er í 30 manna kór og það skipti ekki sköpum þótt vanti einn. Foreldrarnir voru mættir á tónleikana ásamt rúmlega 200 öðrum. Þannig að ég dreif mig á staðinn um leið og ég losnaði og fagnaði með kórfélögum og fékk kaffi með kökum, þótt kórinn væri búinn að syngja prógrammið. Það er einu sinni svo að hin launaða vinna gengur fyrir áhugamálunum. Annars var ég að lesa Vikuna í dag. Þar eru viðtöl við tvo af uppáhaldsbloggurum mínum sem ég hef fylgst með í tvö til þrjú ár eða svo. Fyrra viðtalið var við hana Hörpu rithöfund, hannyrðakonu og hirðljósmyndara Reynisdranga í Víkurfjöru sem heldur út Vestanpóstinum frá Vík í Mýrdal og Evu ljóðskjáld,norn,samfélagsrýni og uppreisnarkonu sem heldur út blogginu Sápuóperu. Maður hélt í einfeldni sinni að maður ætti þessa bloggara fyrir sig ásamt fáum útvöldum en nú er víst búið að uppgötva þær. Fróðlegt verður að fylgjast með hvernig frægðarkorterið eins og Andy Warhol kallaði það mun móta skrif þeirra í kjölfarið. Vonandi að frægðin fari mjúkum höndum um þessar perlur og neistinn í skrifum þeirra verði áfram tær. Kveðja.

Rembist við rútínuna.

Maður reynir eftir fremsta megni að halda sér í sinni daglegu rútínu. Það hefur gengið ágætlega í vinnu, en því miður gengið hálf illa á ýmsum öðrum sviðum. Í dag fór ég í leikfimi eftir að hafa skrópað í síðustu viku. Að vísu fór ég í mikla kraftgöngu í Elliðárdal en var þreyttur og hrakinn næstu tvo daga á eftir. Ég fór líka í Rótarý en hafði skrópað þar vikuna áður. Ekkert hefur maður bloggað í heila viku en að vísu verið duglegur að hanga á facebook eða fésinu eins og sumir kalla það. Leikfimisstjórinn minn bað mig í dag að reyna bæta úr mætingu minni í leikfiminni. "Þó ekki væri nema fyrir mig" klykkti hann út með. Maður fær náttúrulega bullandi samviskubit eftir svona samtal og lofar öllu fögru með sjálfum sér. Fátt er þó svo með öllu illt. Söngæfingar hef ég mætt á reglulega og svo eru tónleikarnir um helgina sem ég mæti á. Við höfum líka verið að gera hér eitt og annað heima við. Sett upp ljós inni og úti og svona eitt og annað. Læt þetta duga. Kveðja.

Enn um efnahagslægðina

JP Morgan Ég var að lesa viðtal í Huvudstadsbladet, hinu virta finnska fréttablaði við greiningaraðila hjá J.P Morgan um efnahagslægðina sem nú skekur heimsbyggðina. Niðurstaða hans er að mannkynssagan geymi ekki lausir á síðari tíma kreppum. Hver efnahagslægð eigi sér sínar eigin forsendur. Hann skrifar ekki undir það að bandarískum húsbréfum sé einvörðungu um að kenna hvernig fór. Önnur skýring sé sú að almenningur um allan heim hafi farið óvarlega. Fólk hafi verið orðið svo vant því að hafa stöðuga vinnu og góðan aðgang að lánsfé til þess að kaupa það sem hugurinn girntist, sem virtist í góðu lagi um tíma. Fólk og fyrirtæki hafi þó ekki hugað að sér og orðið of skuldsett. Nú séu aftur á móti allir farnir að spara í heiminum, þegar fólk ætti í raun réttu að vera eyða peningum til þess að halda hjólum efnahagslífsins gangandi. Hjarðeðli fólks væri einnig orðið alþjóðlegt. Ríkisvaldið yrði nú að beita sér fyrir aðstoð við fjármálakerfið og hefja framkvæmdir til þess að koma hjólunum í gang að nýju. Þetta yrði til þess að pólitísk áhrif í samfélaginu mundu aukast til muna og efnahagslífið ennfrekar stjórnast af pólitískum sjónarmiðum - það væri ókosturinn. Aðspurður taldi hann að botni kreppunnar yrði náð næsta sumar en það yrði ekki staðfest fyrr en um þarnæstu áramót. Verkefnið hér á landi er að leysa bankakreppuna farsællega og ná niðurstöðu við lánadrottna, aðstoða fólk og fyrirtæki sem verða fyrir skakkaföllum og hefja viðreisn efnahagslífsins og hafa gaman af svo metnaðarfullu verkefni.

Skálmað með skálmurum

Skálmarar Í kvöld lét ég loks verða að því að taka þátt í svokölluðum Skálmhópi, sem skálmar stóran hring í Elliðárdal á miðvikudögum og jafnvel laugardögum líka. Sögnin að skálma mun þýða á skaftfellsku kraftganga. Svo er Skálm einnig nafn á skaftfellskri á. Við vorum fimm að þessu sinni og gengum hratt í 80 mínútur eða þar um bil. Ég hafði áhyggjur af því í byrjun að ég mundi ekki ná að halda í hópinn því göngufélagarnir voru allir léttfetar, sem ekki blésu úr nös. Ég þurfti ekki að hafa áhyggjur af því vegna þess að öll enduðum við skálmið samtímis. Það er fátt betra en góður göngutúr til þess að hreinsa hugann og líkamann við stress. Óhætt að mæla með skálmi að ég tali nú ekki um í annarri eins náttúruperlu og Elliðárdalnum. Kveðja.

Aðventuhátíð hjá Söngfélagi Skaftfellinga

Var á söngæfingu í kvöld. Næstsíðsta söngæfing fyrir aðventuhátiðina þann 7. desember hjá Söngfélagi Skaftfellinga og hefst hún kl.15.00 á Laugavegi 178. Hvet alla Skaftfellinga, Mýrdælinga og Skaftártungumenn mér tengda að mæta í kaffi og kökur. Aðgangseyrir er 1000 kr. og ókeypis fyrir börn innan 15 ára aldurs. Enginn verður svikinn af fjölbreytilegu lagavali kórsins að þessu sinni. Kveðja.

Sveitin milli sanda

Í vikunni fór ég á myndakvöld hjá Skaftfellingafélaginu í Reykjavík og horfði á sjónvarpsmyndir sem teknar voru árið 1967 í Öræfasveit. Magnús Bjarnfreðsson var þulur í myndunum og tók viðtal við ýmsa fyrirmenn sveitarinnar. Ég man þegar þær voru upphaflega sýndar í sjónvarpinu. Sérstaklega man ég eftir beltadrekanum honum Dreka og svaðilför ferðafélaga úr Ferðafélagi Kópavogs yfir óbrúðar jökulár. Myndirnar eru svarthvítar þannig þær ná ekki að lýsa stórfenglegri náttúru svæðisins. Rödd Magnúsar gefur frásögninni mikilfenglegan blæ sem fangar athygli áhorfandans. Viðtöl hans við menn um málefni sveitarinnar og áhrif þess á sveitinna að einangrun verði afnumin með bættum vegasamgöngum eru eftirminnileg. Meira að segja slíkar breytingar töldu menn geta haft neikvæð áhrif og þá aðallega varðandi umgengni. Eftirminnilegast er viðtal hans við Hannes Jónsson póst á Núpstað um svaðilför hans uppi á Skeiðarárjökli í miðju jökulhlaupi.

Ég var þar....

Í gærmorgun var ég mættur ásamt mörg hundruð manns á ráðstefnu Viðskiptaráðs Íslands sem haldin var til að fjalla um nýja peningamálaskýrslu Seðlabanka Íslands. Ræðumaður dagsins var formaður bankastjórnar SI og hélt hann mikla ræðu til varnar Seðlabanka Íslands og ábyrgðarþátt hans í falli 85% af fjármálakerfinu. Ræðuna má nálgast hér á heimasíðu Seðlabankans. Bankarnir voru einkavæddir fyrir sex árum. Þeir hófu að efla starfsemi sína og tóku til þess gríðarleg lán erlendis til að endurlána erlendis og hér innanlands. Ýmsir höfðu uppi varnaðarorð um að of geyst væri farið. Á þessi varnaðarorð var ekki hlustað eða þá að leikurinn var of langt genginn til þess að hægt væri að snúa við. Viðkvæðið var að bankarnir hefðu trausta stöðu. Svo kom fjárhagskreppan og feykti burtu mörgum bankastofnunum víða um lönd. Í byrjun október féll saman 85% af fjármálakerfi landsins eins og spilaborg. Nánar tiltekið allir þrír helstu viðskiptabankar landsins. Eftir stendur að margir "gíruðu" sig upp og tóku háar lánsfjárhæðir í erlendum myntum og voru með í leiknum. Skuldir fyrirtækja og heimila uxu óheyrilega. Um þetta mátti lesa í opinberum hagskýrslum. Víða er fólk og fyrirtæki í gríðarlegum vandræðum vegna skulda sem ekki ræðst við. Svo eru þeir sem vildu fara varlega og lögðu fé inn á sparnaðarreikninga í stað þess að eyða þeim. Nú eða fólk sem lagði aukalega inn á lífeyrisreikninga. Fólks sem vildi sýna ráðdeild, þrátt fyrir öll gylliboðin. Framundan eru erfiðir tímar sem varið verður í það að greiða skuldir og byggja upp að nýju. Eðlilega eru miklar tilfinningar tendar þessari stöðu. Fólk spyr hverju sé um að kenna, hverjir beri ábyrgð? Enn aðrir segja ekki benda á mig og svona henda menn boltanum á milli sín. Mistókst einkavæðing bankanna, mistókst eftirlit með inn- og útlánum bankakerfisins? Því verður ekki neitað hvernig sem á það er litið. Ábyrgð þeirra sem báru ábyrgð á rekstri bankakerfisins er mikil. Ábyrgð þeirra sem áttu að fylgjast með starfseminni er líka mikil. Ábyrgð stjórnvalda sem eiga að sjá til þess að meðalhófs sé gætt í öllu er varðar almannahagsmuni er mikil. Ábyrgð þeirra sem "gíruðu" sig upp í miklum lántökum og fóru óvarlega er mikil.Hluti af því að gera upp þessi mál er að fólk axli ábyrgð. Þeir sem áttu að gæta almannahagsmuna verða líka að axla ábyrgð. Þannig eru leikreglurnar í siðuðu réttarsamfélagi.

Blákaldur veruleikinn

Sumir geta talað sig í gegnum svona ástand eins og nú er uppi. Fengið útrás fyrir reiði sína og hugsanir. Komið því á framfæri við þjóðina hvað þeir séu klárir og réttlætið sé þeirra. Svo eru það við hin sem viljum helst hlusta og vega og meta stöðuna. Auðvitað erum við öll sár og reið yfir því hvernig komið er. En hvernig vinnum við okkur út úr stöðunni? Við getum ekki endalaust verið reið. Sagði ekki geðlæknirinn að reiðin væri verst fyrir þann sem er reiður. Það leysir heldur enginn úr okkar vanda nema við sjálf. Það kemur enginn stóribróðir og tekur í hönd okkar. En við þurfum mikinn velvilja og skilning til að takast á við vandamálin ekki síst hérna heima og líka erlendis. Þess vegna er eins gott að okkur renni reiðin. G20 hittust í Washington um helgina. Það hefur ekki verið eytt mikum tíma í að fjalla um okkar mál á þeirri samkomu. Það er að taka við ný stjórn í USA þar gerist ekkert fyrr en nýir valdhafar taka við. Eitthvað var þó talað um það að auka þyrfti hjálp þeirra verst stöddu í þróunarlöndunum, þessum sem hafa um og yfir dollara til ráðstöfnunar á dag. Það er eins gott því við erum að skera þar niður.

Ferðatöf

Það er sérstakt að vera mættur á Kastrup og standa frammi fyrir því að vera með flugmiða og ákveðinn tíma og dagsetningu á flugi sem er ekki á skjánum og enginn kannast við að sé á þessum tíma. Þessu lenti ég í þegar ég ætlaði heim til Íslands á miðvikudaginn. Flugið var fellt niður og mér sást yfir e-mail frá flugfélaginu. Ferðin frá Kristianstad fór ekki allveg sem skyldi heldur. Ég varð að fara út í Svågertorp og taka rútu á Kastrup. Skýringin var að lestarteinarnir væru ekki í lagi á Eyrarsundsbrúnni. Það var ekki um annað að gera en að snúa við til Kristianstad að nýju eftir þessa fíluferð. Þá var lestin farin að ganga yfir brúnna að nýju, nema hvað rétt áður en komið er að Svågertorp stoppar lestin og lestarstjórinn upplýsir að vegna þess að það sé einhver hlutur á sporinu komist lestin ekki áfram. Eftir nokkra bið heldur lestin áfram, en upplýst er að hún fari ekki nema til Malmö Centralstation. Hluturinn sem lestarstjórinn talaði um reyndist vera manneskja sem var á brautinni. Ég skipti um lest og tek ákvörðun um að hopppa upp í lest til Hässleholm í stað þess að bíða í óvissu um hvort Kristianstad lestin færi klukkutíma síðar. Á leiðinni var í þrígang verið að hvetja þá sem ætluðu til Kristianstad að hoppa af og bíða eftir Kristianstad lestinni. Ég tók ekki þann séns en bað Hjört að sækja mig í Hässleholm, en það er um 20 mínúta akstur að heiman frá honum. Í sænsku fréttunum var sagt frá því í kvöld að áætlanir lestakerfisins yrði tekið til endurskoðunar. Ef þetta er oft svona hjá þeim blessuðum skil ég það mæta vel.

Hann Jói bróðir á afmæli

Jói bróðir eða "Rói bróðirrr" eins og hann kallar sig er tveggja ára í dag. Við náum að vera í tveimur afmælisveislum á þessum dögum. Það er nafni sem hjálpar samviskumsamlega við að taka upp alla pakka þannig að það má segja að þetta sé afmælisveisla fyrir hann einnig. Nú annars allt gott af okkur að frétta. Veðrið svipað og í gær. Ég legg í hann heim á leið á morgun. Kveðja.

Á Hamri

Höfum að mestu tekið því rólega hér að Hamri í dag. Verið úti með strákunum að leika. Veðrið hefur verið ágæt ca. 10°c skýjað, frekar rakt en að öðru leyti ágætis veður. Maður er hálf hissa hvað það er rólegt yfir öllu hérna. Enginn að mótmæla og fólk að hvíla sig eftir vikuna og safna krafti. Maður er svolítið að gjóa í tölvuna og lesa fréttir að heiman. Þýðir víst ekkert að neita því. Það tekur mann smá tíma að hægja á sér úr stressinu. Kveðja.

Dansað með indjánum

Við höfum átt hér góðan dag í Kristianstad í Svíaríki. Vorum í bænum og röltum milli staða. Tók video mynd af bræðrunum Svenna og Jóa taka stríðsdans við s-ameríska indjána söngva. Náði ekki að hlaða henni hérna inn á vefinn en hún er á facebook. Hjörtur Friðrik átti afmæli í dag og hefur því verið fagnað á viðeigandi hátt. Hann þarf þó ekki að taka upp pakka það gera synir hans samviskulega.Hér er Ingibjörg að reyna að festa þá bræður á mynd í bænum. Það getur verið vandkvæðum bundið. Kveðja.

Kominn til Kristianstad

Ferðin gékk vel í gær komum til Kristianstad klukkan tíu um kvöldið. Annars allt gott að frétta. Verðurm í bandi. Kveðja.

Nokkrar spurningar

1. Fjögur störf sem ég hef unnið um ævina:
a) Starfsmaður í Tax free verslun á Landvätter Gbg
b) Hagfræðingur í fjárlaga- og hagsýslu, fjármálaráðuneyti
c) Rekstarráðgjafi hjá Hagvangi hf
d) hagfræðingur LÍÚ

2. Fjórar íslenskar bíómyndir sem ég held upp á:
a) 79 af stöðinni
b) Hrafninn flýgur
c) Með allt á hreinu - Stuðmenn
d) Tár úr steini - Um Jón Leifs

3. Fjórir staðir sem ég hef búið á:
a) Víðihvammi
b) Omgången Gbg
c) Engihjalla
d) Brekkutúni

4. Fjórir staðir sem ég hef heimsótt í fríum:
a) Frakkland
b) Kanada
c) USA
d) Mallorka

5. Fjórir sjónvarpsþættir sem mér líkar:
a) Onidin skipafélagið
b) Band of brothers
c) Friends
d) Fréttir

6. Fjórar síður sem ég skoða daglega:
a) brekkutúnsannáll
b) m5.is
c) mbl.is
d) liu.is

7. Fernt sem ég held upp á matarkyns:
a) ný ýsa
b) nýr steinbítur
c) lambalæri með hvítlauk
d) Jensínu ömmu ísinn

8. Fjórar bækur sem ég hef oft lesið:
a) Economics
b) Passíusálmarnir
c) Sönglög Sigfúsar Halldórssonar
d) Nýja testamentið

9. Fjórir staðir sem ég myndi helst vilja vera á núna:
a) Heima
b) London
c) Kristianstad
d) Ísafirði

10. Fjórir bloggarar sem ég klukka:
a) Hjörtur Friðrik
b) Unnur Sveins
c) Valdimar
d) Erla Hlín

Ná sér í útlenda aura

Fór í bankann í dag til að ná mér í útlenda aura. Veit ekki af hverju, en var svolítið niðurlútur við það að biðja um gjaldeyri á þessum síðustu og verstu tímum. Maður vill nú ekki íþyngja efnahag þjóðarinnar um of. Á miða í anddyrinu stóð að ég mætti fá fyrir 50 þúsund krónur. Þegar ég kom að stúkunni spurði gjaldkerinn mig hvað ég þyrfti mikið. Ég svaraði vandræðalega, ja hvað má ég fá mikið ég er að fara í helgarferð, hélt að þá fengi ég enn minna vegna þess að vinur minn hafði fengið 50 þúsund og hann sem var að fara í hnattferð. Hvað viltu mikið sagði gjaldkerinn brosandi. Nú má ég fá fullan skammt er ekki frekari takmörk? Búið að aflétta skömmtun, sagði gjaldkerinn. Jæja, heyrðu þá fæ ég svona 2000 danskar krónur, óþarfi að hamstra. Gjörðu svo vel sagði gjaldkerinn og rétti mér aurinn. Ég fór glaður út með nýja von um að nú færi þetta allt að lagast. Kveðja.

Flytja af landi brott.

Í Gautaborg 1977. Við kynntust mörgum löndum í Svíþjóð, sem fóru þangað til þess að byrja nýtt líf á áttunda áratug síðustu aldar. Þeir voru ýmist komnir til að vinna eða fara í nám nema hvortveggja væri. Ég hef fylgst með nokkrum hópi í áratugi og þeim hefur allflestum farnast mjög vel, hvort heldur þeir snéru heim eða settust að í Svíþjóð. Nokkrir komu heim í byrjun níunda áratugarins og fóru út aftur í kreppunni 1983. Ég tel það eitt mesta gæfuspor okkar að hafa farið eftir stúdentspróf og numið þar í landi. Við vorum með eitt barn og hefðum ekki getað farið bæði í nám hér heima á þessum árum. Í Svíþjóð gátum við leigt íbúð, fengið pössun fyrir barnið, unnið á sumrin og þegar tækifæri gafst. Við byggðum okkur upp fyrir framtíðina og við kynntumst annarri menningu, þótt vissulega sé hún lík okkar um margt. Við sáum þó alltaf framtíðina fyrir okkur á Íslandi. Nú er rætt mikið um það að hugsanlega flytji margir úr landi vegna núverandi efnahagsvanda. Það getur verið heillaríkt spor fyrir þá sem fara með réttu hugarfari. Vilja leita nýrra tækifæra, breyta um umhverfi og kynnast menningu annarra þjóða. Ég tel að flestir muni hafa áhuga á því að koma aftur til Íslands - römm er sú taug o.s.fr. En aðstæður breytast og sumir koma ekki aftur. Þannig er því einnig varið með ýmsa félaga okkar. Þeir eru orðnir Svíar og verða það úr þessu. Ástæður þess eru margvíslegar m.a. makaval, vinna og fleira. Ég tel hinsvegar að þeir sem leggja á flótta vegna eigin hræðslu við ástandið verði áfram hræddir hvert svo sem þeir fara. Lykilinn að því að komast í gegnum erfiðleika af því tagi sem við stöndum nú frammi fyrir er að horfast í augu við vandann. Vinna sig í gegnum verkefnin skref fyrir skref, allt eftir aðstæðum hvers og eins. Sjái fólk ekki framtíð sína hér á landi, þá er að taka á því og velja sér nýtt land. Þeir sem fara verða þó að gera sér grein fyrir því að þeir eru og verða Íslendingar, þótt þeir flytji til annarra landa. Næsta kynslóð, börnin þeirra, ná því að aðlagast að fullu nýju landi. Nóg í bili. Kveðja.

Sporðlausi gullfiskurinn

Við keyptum okkur gullfisk fyrir tveim mánuðum á 700.- Hann er svona 20 grömm að þyngd. Uppreiknað kílóverðið á gullfiskum er því 35 þúsund krónur en það er önnnur saga. Einn morguninn var fiskurinn sporðlaus. Hvernig hann fór að því að glata sporðinum er okkur hulin ráðgáta. Hann er eigi að síður hinn sprækasti og syndir sem aldrei fyrr með styrtlunni og raufarugganum. Ef einhver kann skýringu á þessu væri gaman að heyra hana. Varla missa fiskar sporðinn eins og hreindýr hornin eða hvað?

Úr einu í annað

Borðhaldið( Mynd KK) Í gær vorum við í aðalfundarhófinu. Í dag var svo söngæfing kórsins og tókum langan laugardag í sex tíma og borðuðum saman góðan kvöldverð og skemmtum okkur saman fram eftir kvöldi við meiri söng. Enduðum svo í kvöld á því að heimsækja foreldranna. Kveðja til Svíþjóðar. Við spjörum okkur þótt móti blási í bili. Öll él styttir um síðir.

Fyrsti í aðalfundi

Hinn árlegi aðalfundur LÍÚ hófst í dag. Þetta er 24. fundurinn sem ég tek þátt í. Ég var þrjátíu og þriggja ára þegar maður byrjaði á þessum starfsvettvangi. Margir þeirra sem mæta þarna hafa gengið með manni veginn í nær aldarfjórðung. Vel var mætt og fundurinn tókst vel. Mikil samstaða í hópunum. Nú er að hefja viðsnúninginnn og taka slaginn. Allir fullir bjartsýni þrátt fyrir ágjöf undanfarnar vikur. Við gerðum okkur dagamun og borðuðum saman í kvöld. Kveðja.

Kúnstin að hlusta

Það eru margir sem hlusta sjaldan heldur trana sér fram og tala í síbylju á mannamótum. Þessir aðilar hafa svo gaman af að heyra eigin rödd að þeir eiga erfitt með að stilla sig. Það þarf kunnáttu og hæfileika til þess að geta verið góður hlustandi, ef enginn væri hlustandinn væri ekki þörf fyrir flytjanda. Sá sem hlustar á auðveldara með að taka yfirvegaða ákvörðun. Því miður held ég að skólarnir kenni ekki nemendum þá kúnst að hlusta nógsamlega. Okkur væri ef til vill betur komið hér á landi ef við hefðum hlustað eftir varnaðarorðum á síðustu árum. Kveðja.

Söngæfing

Tenórinn (Kristinn Kjartansson tenór tók myndina). Það er fátt betra á dimmu kvöldi en að skjótast á söngæfingu og stemma röddina við raddir kórfélaganna og glíma við það að ná samhljómi fjögurra raddsviða í fallegu lagi. Á söngæfingunni hreinsar maður hugann af veraldaramstrinu,leitar á náðir sönggyðjunnar, hvílir sig í skjóli hennar og safnar krafti til að leysa verkefni framundan. Ef til vill svolítið hástemmt en orðræða um tónlist krefst einlægni til þess að fegurð hljómfallsins skili sér. Við byrjuðum að æfa jólalögin í kvöld. Það segir okkur betur en margt annað hvað tíminn líður hratt og hvar við erum stödd í dagatalinu. Kveðja

Kyrrt í Fossvogi

Það er gott skyggni hér í Fossvogi í kvöld. Þrátt fyrir myrkrið er útsýni ágætt. Það gerir heiðskír himinn og hvít slikja á jörðu. Flugvitinn á Perlunni lýsir með sínu græna og hvíta ljósi upp í himinhvolfið og leiðbeinir flugvélum. Kórónan á Borgarspítalanum er vel upplýst og rautt ljós á toppinum eins og jarðaber á ískúf. Vonandi að ungmennin hinumegin í dalnum séu ekki alvarlega slösuð eftir gassprenginguna. Sjarminn við Fossvoginn er kvöldkyrrðin, kyrrð í dalnum þótt í nágrenni hans séu miklar umferðaræðar. Dalurinn er stórt útivistarsvæði sem bæði Kópavogsbúar og Reykvíkingar geta notið ríkulega. Nú er svolítið kallt úti líklega - 2°C að minnsta kosti. Kveðja.

Heimboð að Tröð

Helgarferðin austur í Tröð í Hestlandi var yndisleg. Við vorum fimm úr Engihjallagenginu sem komum saman. Það vantaði Kolla en hann var veðurteptur norður í landi.Við fórum austur fyrir fjall eftir að hafa komið við hjá Þórunni Ingibjörgu sem var að útskrifast úr HÍ sem þroskaþjálfi. Við áttum mjög góða kvöldstund í gær og vorum að spjalla langt fram eftir nóttu. Við Sirrý gistum í litla gestahúsinu -litlu Tröð sem Gulla og Biggi byggðu fyrst. Þar var hlýtt og notalegt þótt stríður vindur blési um nóttina. Eftir hádegið fórum við svo aftur í bæinn.

IMF aðstoð og fleira

Þá er búið að tilkynna um að leitað verði aðstoðar Alþjóðagjaldeyrissjóðsins (IMF). Vonandi verður það til þess að greiða úr efnahagsmálum okkar og koma flæði gjaldeyris til og frá landinum í lag. Ég held við verðum fljót að vinna okkur út úr þessum vandræðum. Ísland er lítið hagkerfi, sveigjanlegt og með stuttum boðleiðum. Grunnstoðir þjóðfélagsins eru sterkar og vonandi kemst bankakerfið fljótt í gang og nú á heilbrigðari grunni. Var á fundi í Útvegsmanafélagi Reykjavíkur í gær. Í kvöld er útskriftarveisla hjá Þórunni systur sem er orðinn þroskaþjálfi. Síðan förum við í sumarbústað austur í Grímsnesi að heimsækja Bigga og Gullu. Hér voru í gærkvöldi vinnufélagar Sirrýjar í heimsókn. Þetta er það helsta. Kveðja.

Snúast að nýju

Maður hefur það á tilfinningunni að greiðsluflæðið til og frá landinu sé aðeins farið að snúast að nýju. Stóra frétt dagsins var að Bretar afléttu hryðjuverkalögunum af Landsbankanum. Hef verið á tveimur útvegsmannafundum í vikunni. Annar var í Stykkishólmi á mánudaginn og hinn var í Hafnarfirði í kvöld.Sá þriðji og síðasti verður í Reykjavík á föstudaginn. Annars mest lítið í fréttum. Það er búið að vera vetrarlegt úti í dag enda langt liðið á október og ekki við öðru að búast. Hundurinn Sunna hefur verið hér í heimsókn undanfarna daga. Maður vaknar snemma til þess að fara með hana í sína venjulegu göngutúra. Í gær fórum við í afmæli Stefaníu systur. Þetta er það helsta. Kveðja.

Árið nítján hundruð sextíu og átta

Kynslóðin sem braut upp viðteknar venjur upp úr miðbik síðustu aldar er jafnan kennd við 1968. Samkvæmt skilgreiningum fell ég undir þessa kynslóð eða síðari hluta hennar þótt ég hafi aldrei fundið til neinnar sérstakrar samstöðu með þessum hópi. Maður tilheyrði ört stækkandi kynslóðum eftirstríðsáranna. Að öðru leyti átti maður fátt sameiginlegt með 68 hreyfingunni, enda voru það vinstri menn sem réðu ferðinni. Tvennt er það sem setið hefur í minningunni frá árinu 1968. Í fyrsta lagi var það hin efnahagslegu áföll sem við urðum fyrir þegar síldin hvarf og í öðru lagi innrás Sovétmanna inn í Tékkoslavakíu. Hvorutveggja hafði veruleg áhrif á mig og er mér enn í fersku minni. Efnahagslegu áhrifin vegna þess að þetta sumar var ég atvinnulaus, nokkuð sem ég hafði aldrei upplifað áður. Innrásin vegna þess að ég upplifði í fyrsta skipti hversu smáríki má sín lítils gegn ofríkis stórveldis - frelsi almennings væri ekki sjálfsagður hlutur. Nú nákvæmlega fjörtíu árum síðar steðjar að okkur efnahagsleg vá og breska stórveldið hefur sett okkur í herkví þannig að greiðsluflæði gjaldeyris til og frá landinu hefur verið í lamasessi í tvær vikur! Vafalaust munum við vinna okkur út úr þessum vandræðum en það mun taka tíma.

Bullað út í eitt.

,,Myndlistin og tónlistin höfðu þar með vinningin yfir ljóðið." Ég rakst á þessa setningu í listaverkabók um verk Leonardo da Vincis í dag þar sem verið var að lofa karlinn fyrir fullkomnun í myndlist sinni. Lesa mætti fleira en einn ákveðin boðskap úr myndum hans og var þá verið að fjalla um frægasta málverk allra tíma hina einu sönnu Mónu Lísu. Eins væri með tónlistina úr henni mætti lesa margt úr tónaflóðinu.Svona geta fræðingar bullað út í eitt og látið prenta á glanspappír. Eins og í ljóði geti ekki falist fleira en einn boðskapur. Auðvitað getur falist í ljóði margvíslegur boðskapur. Ég neita því ekki að í fyrstu fannst mér gaman að lesa þetta því ég er meira fyrir myndmál og lag. En þetta er bara eins og hvert annað bull að fullyrða um þetta.

Stikk frí - þú ert´ann

Muniði eftir eltingarleikjunum í gamla daga út á götu. Hver og einn hljóp eins hratt og hann gat og reyndi með öllum tiltækum ráðum að verða ekki klukkaður. Svo voru ákveðin svæði sem maður gat verið stikk frí - það mátti ekki klukka mann og segja: þú ert´ann. Svona ímynda ég mér að mörgum líði í kvöld. Vikan er búin að vera annarsöm og óvissa og spenna mikil en nú er komið föstudagskvöld - erum stikk frí eitt augnablik. Við erum að passa hér unga dömu hana Lilju, sem segir hæ í símann, horfir í fjórða sinn á BBC þáttinn um Teletubbies á disknum sínum. Það er helst í fréttum að Hilda og Maggi eignuðust stúlku í dag. Við óskum þeim til hamingju með barnið. Þetta eru helstu fréttir héðan. Kveðja.

Vinarkveðja

Manni hlýnar um hjartarætur þegar maður fær hvatningu frá kunningjum vegna erfiðra aðstæðna okkar. Í dag fékk ég kveðju frá norskum kollega sem sagði að við værum harðduglegt fólk sem mundi vinna sig í gegnum það tímabil sem nú færi í hönd. Ég trúi því líka. Það skiptir mestu að koma greiðsluflæði fjármagns til og frá landinu í lag. Það er númer eitt, tvö og þrjú í efnahagsmálum. Hryðjuverkalög Browns hafa gert okkur það erfiðara vegna þess að greiðslur í útlöndum fara í gegnum London og við eigum svo mikil viðskipti við Breta. Nú þurfum við á öllum vinveittum öflum til þess að greiða úr þessu vandamáli. Kveðja.

Fiskisúpuafmæli Sveins

Afmælisgestirnir eða þeir sem létu mynda sig. Hér má sjá forelda og systkini og maka í afmælisboðinu. Þetta er búinn að vera fínn afmælisdagur. Í vinnunni fékk ég þessa fínu tertu með vinnufélögunum. Hjörtur hringdi frá Gautaborg og nafni og Jóhannes bróðir (Rói bróðir eins og hann kallar sig) og Ingibjörg hringdu frá Kristianstad. Valdimar hringdi líka en hann er að vinna í dag. Við áttum notanlega stund saman og að sjálfsögðu var mál málanna ofarlega á baugi og sýndist sitt hverjum. Jæja bið að heilsa. Kveðja.

Eitt vor enn

Ég las aftur ljóðabókina hans Gylfa Gröndals heitins rótarýfélaga, Eitt vor enn. Síðasta ljóðið í bókinni er svona:

Þótt æ fleiri
feiknstafir séu ristir
í galdur tilverunnar

eins og fífa í mýri
grær enn mitt fallvalta vonarhró

og biður um kraftaverk.

Ég tel það mikil forréttindi að hafa kynnst þessum rótarýfélaga og við mörg tækifæri fengið að njóta upplestra hans úr verkum sínum þau ár sem við vorum saman í Rótarýklúbbi Kópavogs. Ég hvet ykkur til að lesa þessa ljóðabók því hún er mögnuð. Ég þjónaði sem ritari í forsetatíð hans í klúbbnum okkar. Nálgast má mynd af stjórninni hér. Kveðja

Ekvadorsýning

Við fórum á Ekvadorsýninguna í Gerðarsafni í dag enda voru það síðustu forvöð. Áhugaverð menningarbrot frá þessum heimshluta. Mikið um leirmuni, kirkjumuni, myndlist og skartmuni. Í Náttúrufræðisafninu var saman skroppinn haus af töframanni frá Ekvador. Hughrifin af að skoða sýninguna voru um margt lík því sem maður kynntist í heimsókn til Lima í Perú árið 1992 - samofin spænsk/kristin áhrif við menningarheim þeirra þjóðflokka sem byggt hafa S - Ameríku um aldir alda. Annars hefur þetta verið vina- og fjölskyldudagur. Mál málanna er enn fjármálakreppan og hvernig tekst til við að vinna úr henni. Kveðja.

Laugardagur til lukku

Það er gott að búið er að ná samningum við Hollendinga og fréttir berast af góðum gangi í viðræðum við Breta líka varðandi innstæðureikninga fólks í viðkomandi löndum. Vonandi verður helgin drjúg og gjaldeyrisviðskipti í landinu komin í samt lag eftir helgi. Það er mikilvægt að starfsemi í landinu verði ekki fyrir miklum áfölluum til viðbótar vegna ástandsins á fjármálamörkuðum. Ég hef fulla trú á að þeir sem stjórna ferðinni nái farsælli lendingu fyrir þjóðina. Við munum sjá það eftir helgina hvort þessi alþjóðlega kreppa eigi enn eftir að versna. Það ræðst af því hvort fundarhöld G7 ríkjanna bera einhvern árangur nú um helgina. Það gæti dregið til frekari tíðinda á alþjóðavettvangi en það veit það enginn. Kveðja.

Í tábergsstöðu

Mr. Brown Ég tel að hr. Brown sé maður í tábergsstöðu á hengiflugsbrún. Hann er að reyna að leika stóran karl, en passar augljóslega illa í hlutverkið. Dagar hans í embætti verða vonandi ekki margir til viðbótar. Hafi hann litla þökk fyrir framgöngu sína gagnvart okkur. Kveðja.

Verndum okkar

Það var sárt að lesa um dapurleg örlög Kaupþings banka í morgun og að breska stjórnin hefði beitt hryðjuverkarlögum okkar menn. Ég vil samt leyfa mér að vera bjartsýnn á framtíðina. Verkefnið verður að byggja upp nýtt bankakerfi sem getur þjónað landsmönnum af öryggi til langrar framtíðar. Maður má ekki láta vandamál líðandi stundar heltaka sig. Við verðum gæta að þeim sem eiga erfitt og fá þau til að horfa til nýrrar framtíðar. Þetta er sameiginlegt verkefni sem við stöndum frammi fyrir og við munum sigrast á því. Kveðja.

Standa sig vel

Geir H Haarde og Björgvin G Sigurðsson
Forsætisráðherra stóð sig mjög vel á blaðamannafundinum kl. 16.00 í dag þegar hann fór yfir stöðu efnahagsmála vegna fjármálakrísunnar. Það sama á við um viðskiptaráðherra. Þeir voru fumlausir og augljóslega komnir með góða yfirsýn yfir gang mála. Það sem skiptir öllu við svona aðstæður er að fólk finni að þeir sem stjórni ferðinni séu sannfærðir um að þeir séu á rétti leið. Það er mikill fengur að sá sem stýrir málum býr yfir gríðarlegri þekkingu á efnahagsmálum og reynslu sem nýtist vel við þessar aðstæður. Gengur ákveðinn til verks og er trúverðugur. Forgangsatriðin liggja ljós fyrir. Fyrst koma hagsmunir þjóðarinnar, svo verður lögð áhersla á að bjarga þeim fjárhagslegu verðmætum sem hægt er að bjarga. Kveðja.

Einn góður...

Kona fór í hraðbanka Landsbankans í dag til að taka út peninga. Þegar hún fékk peningana hvað hátt og snjallt í henni, Nei sko rússneskar rúbblúr í stað króna!

Viðsjárverðir tímar.

Það eru viðsjárverðir tímar í efnahagslífinu hér og víða um heim. Það er óhætt að segja að í dag hafi kreppan skollið yfir okkur af fullum krafti. Óvissan um framhaldið er enn mikil og vafalaust margt sem ekki er komið fram enn. Margir hafa orðið og munu verða fyrir fjárhagslegum áföllum. Við verðum að ætla að takast megi að vinda bug á þessum ósköpum. Nú gildir að taka einn dag í einu og missa ekki móðinn. Standa saman eins og í öllum áföllum. Okkur leggst vonandi eitthvað gott til. Kveðja.

Helgin

Á föstudagskvöldið var okkur boðið í lokahóf Sjávarútvegssýningarinnar sem haldið var undir stúkuvæng Laugardalsvallarins. Þarna var margt um manninn örugglega yfir 300 manns. Þetta svæði er 100 metra gangur. Maturinn var góður - lamb í aðalrétt og vínið gott frá Jacobs Creek frá Ástralíu. Í gærdag fórum við í skírn Helgu Adlu. Sú litla var sem sé skírð í höfuðið á Helga móðurafa sínum. Adla er líbanískt nafn í höfuðið á föðurömmu hennar. Nú í dag hefur maður annars verið í vinnunni. Kveðja.

Sjávarútvegssýningin 2008

Logo sjávarútvegssýningarinnar. Ég var í Smáranum á Sjávarútvegssýningunni í dagslok. Það var sérstök stemning þarna. Efnahagsmálin voru á vörum allra þeirra sem ég hitti. Þetta var nær því að vera á ráðstefnu um kreppuna miklu en ekki sýningu um það sem er helst á döfinni í sjávarútveginum. Niðurstaða allra var að nú væri mikilvægt að halda sjó og fara ekki á taugum. Nú verðum við að treysta því að þeir sem vinna að lausn þess vanda sem við er að etja nái vopnum sínum og takast megi að vinna fram úr þeim alvarlega vanda sem við er að etja. Skuldirnar eru miklar en það eru eignir á móti og framtíðarhorfur góðar. Við verðum að vona að þær dugi til að róa lánadrottna okkar.

Sjávarútvegssýning við erfiðar aðstæður.

Endaði daginn á því að fara í Turninn í Kópavogi og vera viðstaddur verðlaunaafhendingu í tengslum við Sjávarútvegssýninguna í Kópavogi sem stendur þessa dagana. Kristján Ragnarsson fékk heiðursverðlaun fyrir framúrskarandi framlag til sjávarútvegsins og Bergur Huginn hf í Vestmannaeyjum var valinn framsæknasta útgerðin. Annars hefur mikið af deginum farið í að fyljgast með hremmingum á fjármálamarkaði og ræða við fólk um stöðu mála. Eins og einn viðmælenda orðaði það: "Nú er fárviðri í efnahagslífinu. Það þýðir ekkert annað en halda sig inni við og bíða þess að þessu fárviðri sloti. Þá er fyrst hægt að fara og meta tjónið. Það er of seint að ætla sér að binda og festa hluti úti við núna. Það er of hættulegt að vera útivið."

Heimsókn í Haraldarhús

Vil benda ykkur sem hafið gaman af sjávarútvegssögu að heimsækja vefsvæði Haraldarhúss á Akranesi með því að smella hér. Þarna má sjá mikið myndasafn sem tekið hefur verið saman um sögu HB á Akranesi.

Stórtíðindi í fjármálageiranum

Þetta eru mikil tíðindi sem eiga sér stað í fjármálaheiminum og munu hafa mikil áhrif á viðskiptaumhverfið í bráð og lengd. Fyrir hluthafa í Glitni er tjónið tilfinnanlegt. Eigið fé Glitnis var um rúmir 234 milljarðar króna í síðustu viku. Ef 75% af því er horfið nú við yfirtöku ríkisins á bankanum þá hafa hluthafar í bankanum tapað um 175,5 milljörðum króna. Fréttir berast víða að úr Evrópu um aðgerðir evrópskra ríkisstjórna til þess að bjarga bönkum í erfiðleikum. Þannig var sagt frá bankakrísunni í sænskum fréttum í kvöld. Oft hefur maður velt fyrir sér Kreppunni miklu og aðdraganda hennar árið 1929. Aldrei hefur þó hvarflað að manni að maður ætti eftir að upplifa aðdraganda hennar í samtímanum. Augljóslega eru núna að gerast þeir atburðir í fjármálakerfi heimsins að ekki er ofsagt að það hrikti í grunnstoðum þess. Bankakerfið víða um lönd hefur misst trúverðuleika almennings og þetta traust þarf að endurvinna með aukinni ábyrgð og trúverðugleika. Í þeim efnum duga engar skyndilausnir.

Yfirhlaðin auglýsingatafla

Auglýsingataflan Hugðarefni sérhvers hagfræðings er auðvitað starfsemi markaðarins. Í gær sýndi ég ykkur mynd af grænmetismarkaðnum í Mosfellsbæ. Á þessari mynd má sjá annað form markaðar en þetta er auglýsingatafla sem ég geng oft framhjá þegar ég á leið um Odda. Þarna má lesa sér til um ýmislegt sem er í boði fyrir námsmenn í HÍ svo sem húsnæði, bíla, vinnu, námskeið, skemmtanir og margt fleira. Það sem vakti sérstaka athygli mína núna voru tilboð um áfengiskaup, barir að auglýsa tilboðsdrykki. Ég hef undanfarin ár kynnst nokkuð þessum "vísindaferðum" háskólanemanda og nánast vikulegum tilboðum nemandafélaga um skipulagðar ferðir í fyrirtæki og stofnanir þar sem boðið er upp á áfengi. Ég hef það á tilfinningunni eftir að hafa kynnt mér þetta lauslega að áfengi sé haldið meira en góðu hófi gegnir að háskólastúdentum. Það þyki bara flott og fínt að detta í það um hverja helgi. Já,já nú fæ ég ræður frá a.m.k. þremur núverandi og fyrrverandi háskólanemum um að þetta sé nú meiri dellan í mér. Þau hafa nefnilega heyrt þessa orðræðu stundum áður. En nú hef ég einnig þessa töflu til að benda á máli mínu til stuðnings. Kveðja.

Grænmetismarkaðurinn í Mosfellsdal

Markaðstorgið. Við fórum á Grænmetismarkaðinn upp í Mosfellsdal í dag. Keyptum fullt af fersku grænmeti og Þingvallavatnsmurtu. Í kaupbæti var okkur boðið í þessa fínu grænmetissúpu með heimabökuðu brauði. Þetta var mjög góð súpa og saðsöm. Þetta var síðasti markaðsdagurinn á þessu sumri og í tilefni af því var boðið upp á súpuna. Síðan fórum við í Húsasmiðjuna þar sem við keyptum tvo stóra og þunga skjaldbökupotta. Samkvæmt japanskri þjóðtrú á það að vera svo gott að vera með skjaldbökur í garðinum sínum. Vonandi gildir það líka um svona skjaldbökupotta. Horfði aðeins á brot úr kappræðum bandarísku forsetaframbjóðendanna. Sá gamli stóð betur að mínu mati. Obama var eitthvað óöruggur í þetta skipti. Enn rúlla þeir á hausinn bandarísku bankarnir nú var það Wa Mu sparisjóðurinn. Stærsta gjaldþrot til þessa í fjármálageiranum í USA. Svona fréttir teljast orðið til daglegra viðburða. Kveðja.

Í minningu Elínar Þorsteinsdóttur

Ella og Sirrý Í dag var jarðsungin frá Dómkirkjunni í Reykjavík móðursystir Sirrýjar Elín Þorsteinsdóttir. Hún var ættuð frá Vík í Mýrdal. Elín eða Ella frænka eins og við köllum hana jafnan var var einstök manneskja. Hógvær og hlý kona sem aldrei skipti skapi þótt alltaf sýndi hún staðfestu og virðuleika. Ella var einlægur jafnaðarmaður og fylgdi Alþýðuflokknum að málum alla tíð. Hún og Sæmundur eiginmaður hennar voru mikið útivistarfólk. Á hverju sumri var farið vítt og breytt í ferðalög um óbyggðir Íslands. Eftirminnilegar eru fjölmargar heimsóknir til þeirra í gegnum árin á Hringbrautina við ýmis tækifæri og í fjölskylduboð. Alltaf var glatt á hjalla í slíkum boðum og mikið spilað og sungið þegar færi gafst. Sæmi dró fram gítarinn og svo var sungið og spilað. Sirrý og Ella voru miklar frænkur og nánar. Sirrý var í vist hjá frænku sinni á sínum yngri árum og tengdist frændsystkinum sínum þeim Margréti Þóru, Ragnheiði Halldóru og Þorsteini nánum böndum. Hún átti ávallt athvarf hjá Ellu frænku. Blessuð sé minning þessarar mætu konu.

Öfundsverðar langtímahorfur

Byrjaði daginn á að fara á ráðstefnu Landsbankans varðandi hagspá (hér má nálgst skýrslu LÍ) þeirra frá 2008 til 2012. Ágætis yfirferð Halldórs Kristjánssonar bankastjóra og hagfræðinga bankans yfir stöðu efnahagsmála. Þótt útgangspunktur þeirra væri að leggja áherslu á hið jákvæða í langtímahorfum efnahagsmála var undirtónninn alvarlegur. Fjármálageirann sögðu þau í djúpri kreppu. Ástandið hefði ekki verið jafn slæmt síðan 1929 í kreppunni miklu. Erfiðir tímar færu í hönd. Mikilvægt væri að leggja áherslu að halda fullri atvinnu. Svigrúm til launahækkana væri ekki fyrir hendi. Svolítið hjáróma að vísu í ljósi þess hverjir hafa keyrt upp launin undanfarin ár. Bankarnir yrðu að endurskoða lánareglur sínar og starfshætti frá grunni. Mikið hefði farið úrskeiðis og mörgum grunnreglum í lánastarfsemi hefði verið kastað fyrir róða undanfarin ár - illu heilli. Nú væri að búa í haginn fyrir þessa kreppu sem væri rétt að byrja. Bankastjórinn sagði að nú þýddi ekkert að keyra með bakljósin það yrði að halda áfram og þýddi lítt að dvelja við það sem liðið væri. Er það svo? Ég held að málið sé ekki svo einfalt. Það er nauðsynlegt að fara yfir þessa stöðu og reyna að læra af henni og skilja hana. Í þeim efnum er mikið verk óunnið.

Í góðan bíltúr

Reynisdrangar.
Helgi vinur segir að ég sé eini maðurinn sem hann þekki sem nenni að fara í 500 km bíltúra. Hann er eini maðurinn sem ég þekki sem nennir að fara 6000 km vikuferð í sumarbústað og millilenda í Amsterdam. Í þessum dúr var spjall okkar þar sem ég var á miðjum Mýrdalssandi og hann að renna í hlað í Commesssey í Burgundy. Jæja við skruppum þrjú í ferð austur í Skaftártungu í dag. Stoppuðum aðeins í Vík og tókum eina af dröngunum því til staðfestingar.
Sumarhúsið. Það er engin lygi að veðrið getur verið ansi gott austan sands þótt það sé ekkert til að hrópa húrra fyrir vestan sands. Haustlitirnir eru áberandi. Við áttum þarna góða stund í fínu veðri og svo var haldið af stað heim á leið enda spáin ekkert sérstök.
Í Landeyjum. Svona var nú skýjafarið á leiðinni til Reykjavíkur í dag. Hér má sjá sólina brjótast eitt augnablik í gegnum skýjaþykknið. Fremur kuldalegt svo ekki sé sterkara að orði kveðið. Kveðja.

Kóngsrottan

Ég las einu sinni bók með þessu nafni. Hún fjallaði um hermann sem lifði eins og kóngur í japönsku herfangelsi við ömurlegustu aðstæður þar sem félagar hans dóu umvörpum. Viðskiptahæfileikar hans nutu sín einstaklega vel þarna í fangelsinu. Einn daginn opnaðist fangelsishliðið, stríðinu var lokið og hann var ekki lengur kóngurinn. Samfangar hans sniðgengu hann og enginn þeirra vildi kannast við hann. Þessi saga rifjaðist upp fyrir mér í dag þegar ég var að lesa um þessa kauphallarmenn sem hafa stundað skortsölu á fjármálamörkuðum. Þeir fundu gróðaleið með því að veðja á vandræði fjármálamarkaðarins, fengu hlutabréf að láni og seldu þau í von um að þau mundu halda áfram að lækka. Kaupa síðan hlutabréfin aftur lægra verði skila þeim og hirða mismuninn. Auðvitað hafa þeir svo talað markaðinn niður til þess að græða sem mest á niðursveiflunni. Þetta er áleitin siðferðileg spurning hvort þetta sé í lagi. Segir ekki að velgengni byggist á því að sjá tækifærin í hverri stöðu en ekki vandamálin? Mér dettur aðeins í hug hin eftirminnilega setning fyrrum kennara míns, Vilmundar Gylfasonar: löglegt en siðlaust.

Krónan gerð ótrúverðug

Haft var eftir Davíð Oddsyni seðlabankastjóra í Mbl í dag að atlagan að krónunni væri afskaplega ógæfuleg og óskiljanleg í rauninni og menn ættu ekki að leyfa sér hana um þessar mundir. Á leiðinni heim úr vinnu hlustaði ég á sjálfan viðskiptaráðherra Björgvin G Sigurðsson tjá sig um efnahagsmálin. Ég hjó eftir því að hann nefndi krónuna sem "minnsta gjaldmiðil í heimi". Þeir sem vilja gera hana ótrúverðuga nota oft þessi rök til að grafa undan krónunni. Er þessi fullyrðing ráðherrans rétt? Er það svo að krónan er minnsti gjaldmiðill í heimi? Hvernig metur hann það? Hvaða forsendur liggja að baki þessari fullyrðingu mannsins? Eins og svo oft er svona fullyrðingum haldið á lofti án þess að fyrir því séu færð frekari rök. Samkvæmt Alþjóðagjaldeyrissjóðnum er Ísland mælt í vergri landsframleiðslu(GDP) í 92 sæti af 179 löndum (sjá hér). Verg landsframleiðsla er algengasti mælikvarði á stærð hagkerfa. Með öðrum orðum íslenska krónu hagkerfið er um miðbik meðal þjóða heimsins. Á þessari heimaslóð hér má nálgast lista yfir gjaldmiðla heimsins. Eins og ráðherrann mun komast að ef hann á annað borð nennir að kynna sér málið mun hann sjá að það að í minni hagkerfum en á Íslandi eru notaðir sjálfstæðir gjaldmiðlar. Það er lágmarkskrafa að viðskiptaráherra landsins sé með þetta á hreinu. Það væri nú lag fyrir seðlabankastjóra eða einhvern í Seðlabankanum að banka uppá hjá honum og fara yfir málið.

Leitað að sökudólgum

Lækkun útskýrð. Í nýlegu eintaki af blaðinu Money sem mér áskotnaðist í síðustu viku er að finna 21 ráð til örvæntingafullra fjárfesta. Eitt af ráðunum er að anda djúpt og hætta að horfa á CNBC og aðrar fjármálarásir sjónvarpsmiðlanna. Ég horfi nú á þættina hennar Maríu á CNBC fyrir það og ætla að gera það áfram. Svona er nú stemmingin á Wall Street eftir daginn í dag. AIG stærsta tryggingafélag í heimi komið í gjörgæslu bandaríska stjórnvalda. Er nema von að fólk spyri sig um allan heim hvað komi næst.
Evrópa í rauðum lit. Evrópa er engin undantekning. Fjármálamarkaðir í álfunni eru meira og minna í mínus vegna fjármálakreppunnar og fátt sem bendir til þess að jafnvægi sé að nást í fjármálaheiminum. Sagt er frá tveimur stórum bönkum á Stóra- Bretlandi sem verði líklega sameinaðir HBOS og Lloyds TSB. Fjörtíu þúsund bankamenn til viðbótar gætu misst vinnuna vegna þessa.
Ekki benda á mig. Nú er leitað að sökudólgum og augu umheimsins beinast að þessum matsfyrirtækjum sem hafa verið að gefa ríkissjóðum, bönkum, fyrirtækjum og skuldabréfum háar einkunnir undanfarin ár. Þessi framkvæmdastjóri hjá Standard and Poor, Jay Drhu var spurður í dag hvort hann væri enn þeirrar skoðunar að rétt hefði verið að gefa húsnæðisskuldabréfunum í Bandaríkjunum AAA einkunn í ljósi stöðunar. Það var sama hvað þeir gengu á hann fréttamennirnir ekki fékkst hann til að viðurkenna að Standard og Poor hefðu gert mistök. Vinnubrögð þessara matsfyrirtækja hljóta að koma til alvarlegrar skoðunar í ljósi reynslunnar. Þau hafa setið beggja megin borðs of lengi og maður hefur það á tilfinningunni að þar megi rekja hluta af hinum tæknilega vanda. Ásamt því að dæma fjármálaafurðir fjármálastofnana og fyrirtækin sjálf hafa þau verið að bjóða eigin ,,fjármálaafurðir" til sölu á sömu aðilum.
Ég er ,,góði" strákurinn. Myndir þú kaupa notaðan bíl af þessum manni í ljósi reynslunnar? Hætt er við að það taki umheiminn langan tíma að treysta matsfyrirtækjunum að nýju. Það getur þessvegna farið fyrir þeim eins og A Anderson endurskoðandanum hér um árið vegna gjaldþrots Enrons orkurisans. Anderson endurskoðendur hurfu eins og dögg fyrir sólu fyrir þá sem ekki vita það. Einn er sá þáttur sem ekki hefur verið fjallað um en það er hvernig stóð á því að allt þetta fjármagn komst í umferð. Er það stefna bandarískra stjórnvalda undir handleiðslu Allans Greenspans undanfarin áratug sem er að valda þessu? Enn vantar greiningu á því. Ljóst er að stjórnvöld vestanhafs og austan bera mikla ábyrgð á því hvernig komið er. Við vitum að hlutverk banka er að ávaxta fjármagn og lána það. En af hverju lána þeir stjarnfræðilegar upphæðir til lántakenda sem þeir vita að geta aldrei greitt lánið? Þetta gera þeir ekki nema að það sé mikið fjármagn í pípunum sem þeir eiga og verða að koma í vaxtaberandi hlutverk til að standa sig. Enn og aftur hvaðan kom þetta fjármagn?

Haustregnið lemur glugga.

Það rignir og það er rok. Fyrsta alvöru haustlægðin gengur nú yfir á suðvestur horninu. Ég fór bæði á rótarýfund í dag þar sem kynnt var starfsemi Molans, sem er menningarhús fyrir ungmenni í Kópavogi. Í kvöld skellti ég mér líka á söngæfingu hjá Sköftunum. Lag kvöldsins var: Það vex eitt blóm fyrir vestan, og vornóttin mild og hljóð, kemur á ljósum klæðum og kveður því vögguljóð, kemur og kveður því ljóð. Ég ann þessu eina blómi, sem aldrei ég fékk að sjá. Og þangað horfir minn hugur í hljóðri og einmanna þrá, hljóðri og einmanna þrá. Því geng ég fár og fölur með framandi jörð við il. Það vex eitt blóm fyrir vestan og veit ekki að ég er til, veit ekki að ég er til. Það fer vel á því að verma sér við minningu liðinnar helgar og syngja þennan texta eftir Stein Steinarr. Þetta er svona það helsta. Sirrý kom heim frá Kaupmannahöfn í gær eftir dvöl í Danmörku. Kveðja.

Fjármálageiri í vanda

Það er ef til vill full dramatísk lýsing á því sem er að gerast á fjármálamörkuðum að tala um hrunadans en það eru stórtíðindi að Lehmann brothers (stofnað 1850) sé gjaldþrota og Merrill Lynch (stofnað 1914) sé búið að yfirtaka af Bank of America. Þetta ofan á að tveir helstu húsnæðislánasjóðir Bandaríkjanna Fannie Mae og Freddy Mac voru teknir yfir af Seðlabanka Bandaríkjanna þegar ljóst var að þeir væru komnir í mikil vandræði og hlutafé þeirra hrunið niður um 90%. Þetta er alvarlegasta áfall í hagsögu Bandaríkjanna frá því í október 1929 er Kreppan mikla hófst með hruni á Wall Street. Enn er ekki séð fyrir endan á þessum áföllum. Við getum verið viss um að ef Wall Street hnerrar fá fjármálageirar í öðrum löndum kvef. Slíkur er máttur bandaríska fjármálamarkaðarins og hagkerfisins. Það veit enginn á þessari stundu hvernig þessi kreppa mun þróast. Miðað við þróunina í dag er ljóst að öllum fjármálafyrirtækjum verður ekki bjargað og hætt við að mikið fé glatist bæði útistandandi skuldir og hlutafé fjárfesta. Áhrifin á afkomu fólks á næstu misserum geta orðið mikil sérstaklega þeirra sem hafa ekki borð fyrir báru eða missa vinnu sína. Eins skrítið og það hljómar er mjög mikilvægt að fólk haldi ró sinni og panik nái ekki undirtökunum í efnahagslífi heimsins. Þá fyrst er voðinn vís. Nú er að bíta á jaxlinn og vona að þessi áföll gangi fljótt yfir.

Mugison og Villi Valla

Fór í bæinn í dag og keypti mér vestfirska tónlist. Það þýðir víst lítið að lofa Ísafjörð og hafa ekki heyrt það nýjasta. Keypti í Tólf tónum, fyrstu plötuna hans Mugison Lonely mountain. Ég þarf nú að hlusta nokkrum sinnum á hana áður en ég næ honum. Svo keypti ég mér plötuna hans Villi Valla sem hún Lauga spilaði fyrir mig um daginn. Þessi plata er náttúrlega vestfirskur menningarviðburður sem allir innvígðir verða að eignast.

Rok og rigning -eirðarleysi.

Ég hef aldrei séð sjarman við það að komast vart milli húsa vegna rigningar - já og roks. Það hefur verið stanslaus rigning síðan ég kom í bæinn í gær. Vil ekki að veðrið segi mér hvenær ég eigi að lesa bók, liggja í rúminu, kveikja á kerti, drekka kakó, sleppa því að fara í bakaríð, fara ekki í sund, spara bensínið, gera eitthvað, fara eitthvað, hanga í tölvunni. Best að hætta því líka það hefur stytt upp. Svona er eirðarleysi mitt. Kveðja.

ps. Það kom þessi fallegi regnbogi yfir Fossvoginn. En nú er ég hættur.

Ísafjörður

Horft "heim" til Ísafjarðar. Við kvöddum Ísafjörð í dag eftir góða daga. Veðrið var yndislegt báða dagana og eftir 35 mínúta flug til Reykjavíkur vorum við komin í hífandi rok og rigningu. Við funduðum á Ísafirði á föstudeginum og um kvöldið var haldið mikið hóf í skíðaskálanum. Þar var boðið upp á söng og píanóleik og var það hreint ógleymanleg stund við fjöldasöng og skemmtisögur. Að loknu borðhaldi var haldið í bæinn að nýju og þeir hressustu fóru í Edinborgarhúsið. Það er mikill og flottur bar sem gaman er að heimsækja og spiluð lifandi músík.
Neðsti kaupstaður Við borðuðum hér í hádeginu af fiskihlaðborði sem sveik engan. Á myndinni má sjá minnisvarða um Ásgeirsverslun sem starfaði í 66 ár (1852-1918) á Ísafirði. Mikið og merkilegt fyrirtæki sem Ásgeir Ásgeirsson kaupmaður stofnaði. Lengst af stýrði Árni Jónsson faktor fyrirtækinu á Ísafirði. Er það mikil og merkileg saga sem enn hefur ekki verið gerð almennileg skil.
Súðavík. Hér má sjá Súðavík af sjó kúra undir Kofra. Við fórum og skoðuðum fiskeldið hjá HG hf og veltum því fyrir okkur hvort í því fælist framtíðin. Þar næst fórum við aftur til Ísafjarðar og hlýddum á fyrirlestra hafrómanna um fiskrannsóknir og skoðuðum háskólasetrið þar sem eru einnig m.a. hýst ýmis önnur starfsemi.
Bolungavík Leiðin lá út í Vík þar sem við heimsóttum fiskvinnslu og rúntuðum um bæinn. Þar er verið að byggja mikinn snjóvarnargarð undir Traðarhyrnu. Hér er horft yfir höfnina og bæinn í átt að fjallinu mikla. Það fyrsta sem maður verður var við komuna vestur á svona dögum er fjarðarstillan. Þetta er einstök upplifum fyrir okkur sem búum hér á suðvestur horninu, þar sem sjaldan er logn.
Ósvör Auðvitað var komið við í Óshlíð og hlustað á lýsingu um forna útgerðahætti og harðneskjulegt líf þjóðarinnar um aldir við þessar einföldu aðstæður og árabáta.

Ferð til Ísafjarðar

Ísafjörður er einn af þessum stöðum á landinu sem afar gaman er að koma til. Þangað er ferð minni heitið á morgun og fram á laugardag. Það hefur ef til vill sitt að segja að ég er alinn upp í því viðhorfi að Ísafjörður við Skötulsfjörð sé merkilegastur bæja á Íslandi. Þar sé í rauninni allt mest og best og fátt sem jafnist á við þetta bæjarfélag. Bærinn á sér merka sögu á flestum sviðum mannlífsins. Hver hefði trúað því að fyrir hundrað árum eða svo hafi verið gufuskipaáætlun um Ísafjarðardjúp og beinar millilandasiglingar milli Kaupmannahafnar og Ísafjarðar. Þetta er eigi að síður staðreynd og segir okkur hvað einstaklingar með framkvæmdavilja og getu eru megnugir ef þeir beita sér. Ásgeirsverslun sem starfaði frá 1851 til 1919 stóð fyrir þessari starfsemi. Menningarlífið var lengi og er enn í miklum blóma. Tónlistarfrömuðir bæjarins á síðustu öld voru meðal annars Jónas Tómasson og Ragnar H Ragnars. Sunnukórinn skipaði sér í fremstu röð íslenskra kóra. Enn er tónlist í hávegum höfð þar vestra. Er ekki Mugison sá frægasti í dag? Ég á engan nákominn ættingja núna á Ísafirði það best ég veit, en föðurfólkið mitt í karllegg er ættað þaðan og frá Aðalvík. Svona má áfram telja, en hér verður látið staðar numið. Kveðja.

Söngæfingar að nýju.

Sköngfélag Skaftfellinga. (Mynd KK)Fór á fyrstu söngæfingu vetrarins í gærkvöldi. Vel mætt og hugur í fólki. Þá má segja að vetrarverkefnin séu öll hafin. Maður var svolítið stirður eins og gefur að skilja eftir svona langa pásu, en það stendur allt til bóta. Alls voru mættir tuttugu og átta félagar. Það mega ekki vera mikið færri en þetta til þess að samhljómurinn í kórnum verði þokkalegur. Þannig að það er örugglega pláss fyrir fleiri raddir ef einhverjir hafa áhuga. Þetta er mjög góð afþreying fyrir fólk að syngja svona saman, ef það hefur á annað borð gaman af söng. Kveðja.

Loksins, loksins - ég fékk fisk

Helgi gefur sig ekki. Iðan gaf mér fisk í dag. Að vísu ekki lax en þennan fallega sjóbirting - fínasta matfisk. Ég fór austur í Iðu í morgun með hálfum hug vegna þess hversu leiðinlegt veðrið var og líka vegna þess hvað Iðan hefur verið treg við að gefa mér fisk. Veðrið fram eftir degi var leiðinlegt, rok og rigning en það batnaði eftir því sem leið á daginn. Árangurinn varð eftir því og átta fiskar veiddust mest á maðk og svartan Fransis. Í hádeginu fórum við til Gyðu móður Helga og Magnúsar í hádegismat og fengum lambalæri og fórum svo í heita pottinn hjá þeim áður en við hófum veiðar að nýju.
Sá stóri? Hörður gefur fyrirheit á myndinni að "sá stóri" sé á önglinum. Helgi tókst á við hann af miklum krafti. Þetta reyndist þó ekki vera 15 punda ++ fiskurinn. Þetta var sprettharður sjö punda urriði sem tók svona hressilega í færið. Ingunn var líka með okkur í dag og hressti okkur við með sérlögðu kaffi með flóaðri mjólk milli þess sem hún leysti okkur af á stönginni. Auk áðurnefndra voru með okkur Gunnlaugur Björnsson sem fræddi okkur um stóra hvell í pásunum og faðir hans.

Sjö punda urrði. Stoltur veiðimaðurinn sýnir feng sinn. Glíman við þennan urriða var gríðarlega hörð. Úrslitin tvísýn um tíma en ekki lengi. Laxar, sjóbirtingar og urriðar það er ekki hægt að biðja um meira. Þetta var mjög skemmtilegur veiðidagur og minnti mann á þessa gömlu góðu daga þegar vel aflaðist og allir fengu fisk.

Brottfarir og komur

Það er helst í fréttum að Sirrý fór til Kaupmannahafnar í vikunni og verður þar næstu viku. Hjörtur Ingibjörg og strákarnir eru hjá henni um helgina. Foreldrar mínir komu frá Mallorka í vikunni ásamt Þórunni systur. Nú þær mæðgurnar komu úr Minniapolis ferðinni í vikunni eftir góða daga þar í borg. Að vísu sögðu þær að ekki hefði verið þverfótandi fyrir republikönum sem voru að fara á þing sitt í St.Paul að hilla sinn mann, McCain. Hef verið að mestu heima í dag heimsótti þó foreldrana sem voru við jarðarför biskupsins. Fylgdist með jarðarför Herra Sigurbjörns Einarssonar biskups eins og væntanlega stór hluti þjóðarinnar. Blessuð sé minning þessa merka kennimanns. Nú ég er að fara í Iðuna á morgun svona dagsferð. Þetta er það helsta héðan. Kveðja.

Gæfa fylgi góðu starfi.........

AGGF. Ég fór í fyrsta leikfimitímann í dag hjá AGGF. Líklega er þetta nítjánda árið sem ég er í þessum hópi. Myndin er af ljóði sem Þórarinn Eldjárn skáld orti og gaf leikfimistjóranum þegar við fluttum í nýtt húsnæði á síðasta ári. Ég er ekki í vafa um að þátttaka mín í þessum hópi hefur gert manni gott. Oft hefur maður þó þurft að takast á við sjálfan sig í mætingunum.Nú svo fékk ég skeyti frá formanni Skaftanna um að senn hefjist söngæfingar að nýju.












Tómas, Hjálmar og Sveinn Í gær eftir vinnu hringdi Hjálmar Styrkársson í mig og bauð mér með stuttum fyrirvara austur fyrir fjall í mat. Ferðinni var heitið að heilsuhælinu í Hveragerði þar sem við snæddum grænmetisrétt með Tómasi Sæmundssyni vini okkar. Þetta eru menn sem báðir eiga langa sögu í sjávarútveginum. Tómas lengst af sem útgerðarmaður og skipstjóri á Hafnarberginu RE 404 og Hjálmar sem lengi var hjá Einari Sigurðssyni í Vestmannaeyjum. Við áttum þarna saman góða stund og fórum yfir stöðu dægurmálanna.

Arnarbæli. Við Hjálmar fórum svo í stuttan bíltúr um Ölfusið. Keyrðum niður að Arnarbæli og skoðuðum fallega náttúruna í ljósaskiptunum. Hann þekkir þarna hverja þúfu og bæ. Þessi mynd er tekin þar sem Arnarbæliskirkja stóð til 1909. Nú er þar aðeins lítill kirkjugarður sem minnir á að þarna hafi verið kirkja. Við virtum fyrir okkur Arnarbælisforir en þar voru slægjur sem bændurnir á Arnarbælisbæjunum höfðu til nytja. En þarna var nokkur þyrping bændabýla. Það er vel þess viðri að keyra þarna niður eftir. Það opnast nýtt umhverfi og maður fær nýja sýn á Ölfusið og allt það stórfenglega sem það hefur upp á að bjóða.

Hjallakirkja í Ölfusi. Næst lá leiðin í Hjalla í Ölfusi og áðum við hjá Hjallakirkju þar sem þessi mynd er tekin. Þetta er fyrsta steinkirkjan sem er reist fyrir austan fjall úr steini 1928. Sértæð kirkja og gaman að virða hana fyrir sér þótt hún væri lokuð. Að Hjalla var síðasti kaþólski biskupinn í Skálholti, Önundur Pálsson handtekinn 1251. Þetta er sama nafnið og á sóknarkirkjunni minni Hjallakirkju í Kópavogi. Eins og myndin ber með sér var farið að skyggja þegar hér var komið sögu og mál að fara aftur í bæinn. Komum við á einum bæ á leiðinni en þar var enginn heima. Þetta var hin skemmtilegasta óvissuferð með góðum leiðsögumanni.

Flutt í Turninn.

Nýr fundarsalur. Rótarýklúbburinn minn flutti í nýtt húsnæði á 19. hæð Turnarins í Kópavogi í dag. Húsnæðið lofar góðu, en ég kem til með að sakna matarins sem Lárus kokkur hefur eldað handa okkur í tvo áratugi í Félagsheimili Kópavogs og nú síðast í Skátaheimili Kópavogs. Margir gestir voru mættir á fundinn og ég á von á því að þeim muni fjölga í þessu skemmtilega húsnæði á næstu misserum. Umdæmisstjóri hreyfingarinnar var heiðursgestur á þessum fundi.
Séð yfir æskuheimilið. Hér má sjá mynd af æskustöðvum mínum ég bjó í húsinu með bláu þaki í annarri röð lengst til hægri með kvisti á miðju þakinu. Þarna bjó ég allt frá því ég man eftir mér fram yfir tvítugt er ég fór sjálfur að búa árið 1973. Það væri gaman að segja ykkur einhverntíma frá mannlífinu í Hvömmunum á sjötta og sjöunda áratug síðustu aldar.Ég mun hafa flutt í Kópavoginn 9 mánaða gamall árið 1953 í sumarbústað sem Axel og Stefanía afi minn og amma áttu. Við fluttum svo inn í Víðihvamminn 1956.
Víðara sjónarhorn. Hér er önnur mynd yfir gamla Kópavoginn en nú er sjóndeildarhringurinn aðeins víðari. Þegar ég var að alast upp í Kópavoginum sem krakki var Smáralindarhverfið við ystu mörk bæjarins,.Séð heimanfrá á dimmum vetrarkvöldum horfði maður út í bleksvart næturmyrkrið þar sem nú stendur þetta tuttugu hæða háhýsi. Nú eru gömlu sandgryfjurnar orðnar miðjupunktur höfuðborgarsvæðisins. Hér áður fyrir viltist margur maðurinn í myrkrinu bakdyramegin inn í Kópavoginn til að forðast blöðrublástur lögreglunnar um sandgryfjurnar.

Kvenskörungur.

Annars hefur helgin liðið hjá sem örskotstund eins og venjulega. Markmiðið var að koma heilmiklu í verk en því miður hefur það ekki orðið sem skyldi. Á föstudagskvöldið var ég boðinn í 75 ára afmæli Guðrúnar Lárusdóttur útgerðarkonu í Hafnarfirði. Þar var m.a. boðið um á söng og tískusýningu. Vox Feminae (Rödd kvenna), sem Margrét J Pálmadóttir stjórnar söng nokkur lög. Þá héldu dætur Guðrúnar tískusýningu þar sem sýnd voru vesti og kjólar sem hún hefur hekklað í gegnum tíðina. Nú laugardagurinn fór í ýmislegt hér heima við. Í dag sunnudag var ég boðinn í Grænuhlíðina í bröns. Prófaði nýja píanóið hennar Laugu og svo hlustuðum við á nýja plötu sem er ættuð að vestan með lögum eftir Vilberg Vilbergsson. Ágætis tónlist valsar,tango, blues og jass. Hitti Valdimar og Lilju líka í Grænuhlíðinni. Nafni og pabbi hans hringdu frá Svíþjóð. Þetta er það helsta. Kveðja.

Ný útfærsla af möndluköku

Ég var að prófsmakka nýja útfærslu af möndluköku í Bónus. Hún var flatri en eldri útfærsla og kremið rautt en ekki bleikt. Möndlukökur eru eitt af áhugamálum mínum. Þetta eru hversdagskökur sem fást víða en þeim er sjaldan haldið á lofti í umræðunni. Þær eru misjafnar af gæðum og bragði og það fer ekki alltaf eftir verðflokkum. Bestar eru möndlukökurnar jafnan í Björnsbakari á Skúlagötu en þær eru líka langdýrarstar þar kosta ca 800.-. Næst besta möndlukaka sem ég hef fengið var í Kristjánsbakarí á Akureyri fyrir mörgum árum. Hún hafði þá sérstæðu að kremið á henn var hvítt en ekki bleikt. Möndlukökurnar hjá Reyni bakara á Dalvegi eru ágætar og mun ódýrari en í Björnsbakarí. Algengastar eru möndlukökurnar frá Millunni og fást víða. Þær hefur mér ekki þótt neitt sérstakar þar til ég datt niður á það að skella þeim inn í mikróofninn í tvær mínútur og borða þær heitar með mjúku kremi. Þannig komast þær nálægt því að vera jafngóðar og í Björnsbakari, en þær eru meira en helmingi ódýrari. Þá er þess að geta að Kornið sem er mitt aðal bakarí er stundum með hátíðarútgáfur af möndlukökum en oftast eru þær ekki til. Stundum er Bónus með tilboð á möndlukökum. Reyndar hef ég grun um að sá sem er yfir möndlukökuframboðinu í Bónus sé sérstakur áhugamaður um möndlukökur eins og ég. Hann/hún er oft með tilboð á einmitt þessari kökugerð. Þá stenst ég ekki mátið og kaupi nokkrar til að eiga í frystinum. Nú og svo var verið að kynna þessa nýju útfærslu af kökunni í dag. Ástæðan fyrir því að möndlukökurnar eru bestar í Björnsbakari held ég að sé vegna þess að þeir nota egg í framleiðsluna. Hinsvegar hef ég einu sinni keypt möndluköku af þeim sem var engu líkari en að þeir hefðu misst möndludropna í baksturinn. Þessi möndluköku áhugi minni hefur orðið þess valdandi að í fjölskyldunni eru þær nefndar í höfuðið á mér, Svennakökur. Svona geta birtingarmyndir vanafastans verið. Kveðja.

Mæðgurnar i Minneapolis

Þær mæðgur Sirrý og Sigrún skelltu sér vestur um haf til Minneapolis í dag og verða þar fram yfir helgi. Foreldrar mínir ásamt Þórunni systur skelltu sér í morgun til Mallorka í viku. Þau uðu að fresta för sinni fyrr í sumar af óviðráðanlegum ástæðum. Maður er að komast í sína daglegu rútínu og framundan eru hin skemmtilegustu verkefni. Kveðja.

Viðburðarrík helgi.

Helgi heldur tölu. Það stóð til að fara í hina árlegu Strandarkirkjugöngu afkomenda Helga Ingvarssonar. Því miður setti veðrið strik í reikninginn og við urðum að hætta við. Helgi vinur ásamt vinum sínum Ástríði og Gunnlaugi höfðu hafið gönguna fyrr um morguninn í Heiðmörk og má því segja að gangan hafi verið byrjuð, en við hin ætluðum að slást í hópinn á Bláfjallaveginum. Haldið var eigi að síður í bílum að Strandarkirkju og þar hélt Helgi tölu um upphaf þessarar göngu, sem afi hans Helgi Ingvarsson yfirlæknir á Vífilstöðum hóf upp úr 1950. Síðar tók faðir hans Sigurður Helgason sýslumaður við merkinu og hélt þessum göngum áfram og nú hafa afkomendur hans haldið á kyndlinum í áratug. Helgi Sigurðsson gekk sína fyrstu göngu 1960. Þess var minnst í kirkjunni að tíu ár eru síðan Sigurður lést. Helgi kom víða við í máli sínu. Hann skýrði m.a. tilgang göngunnar og rakti hvað vakti fyrir afa sínum. Hann sagði frá kirkjunni og sögu hennar og af hverju menn færu í píslargöngur þ.e. er að erfiða líkamlega, hreinsa hugann og setja sér háleit markmið. Að lokum sagði hann frá Þóri haustmyrkva sem nam mikið land á Reykjanesi meðal annars það land sem Strandarkirkja stendur. Ennfremur frá dætrum hans tveimur Herdísi og Krísu og eftir þeim eru landsvæðin kennd þ.e. Krisuvík og Herdísarvík. Hann greindi frá því að kirkjan væri helguð Maríu mey og væri eina kirkjan í lúterskum sið hér á landi sem gæti státað af Maríulíkneski. Blái liturinn í kórnum væri einnig litur hennar.
,,Strákarnir okkar" Til hamingju með silfrið í Kína. Frammistaða þeirra á vellinum og viðtölin við þá milli leikja hefur verið uppbyggileg upplifun sem aldrei gleymist. Þjóð sem á skipa þvílíkum afreksmönnum getur borðið höfuðið hátt. Hér var skráð í silfur mikilvægur áfangi í íslenskri íþróttasögu.
"Lame dudes" Að venju tókum við þátt í ýmsu af því sem menningarnótt Reykjavíkur hafði upp á að bjóða. Við vorum mætt á tónleika í þessari skóbúð þar sem Hannes hennar Tátu og Snorri frændi voru í aðalhlutverkum. Þeir kalla sig Lame dudes eða Slappa kappa á íslensku og fluttu þeir m.a. nokkur blueslög meðan við stoppuðum við.
Gjörningur. Við gegnum upp og niður Skólavörðustíginn sem er nýendurgerður að hluta. Þar gat að líta þennan þvottavélagjörning. Auk þess röltum við um miðbæinn og enduðum hjá Hallgrímskirkju þegar flott flugeldasýningin hófst upp úr ellefu um kvöldið. Þetta er það helsta. Kveðja.