Á kosningarkveldi

Jæja þá er niðurstaðan að koma í ljós. Það er í raun frekar fátt sem kemur á óvart í þessum kosningum. Skoðanakannanir eru það nákvæmar og eru það nærri kosningum að þær lýsa hvers er að vænta mjög vel. Sjálfstæðisflokkurinn hefur orðið fyrir áfalli eftir 18 ára stjórnarsetu og slæmt gengi í aðraganda kosninganna sérstaklega varðandi þessi slæmu styrkjamál. En kúrsinn er settur og ég hef fulla trú á því að hann geti unnið sína fyrri stöðu. Ég tel að endurreisnarstarfið muni skila flokknum vel á veg í næstu framtíð verði haldið áfram á sömu braut öflugs grasrótastarfs og gegnsæis í starfseminni. Samfylkingin er orðinn stærsti flokkurinn á Íslandi nú um stundir. Væntanlega hefur hún fylgisaukninguna út á það að vilja skilyrðislausa ESB aðild eins sérstakt og það verður að telja. Það er dálítið einkennandi fyrir tíðarandann að heimta skyndilausnir í öllum málum. Fylkingin virðist ekki þurfa að taka á sig neina ábyrgð af bankahruninu í þessari umferð. Vinstri grænir fá góða kosningu á grundvelli þess að hafa verið utan stjórnar og Framsókn nær að rétta stöðu sína aðeins þrátt fyrir ábyrgð sína á einkavæðingu bankanna. Svo mikil sveifla í pólitíkinni er fyrst og fremst til marks um það ójafnvægi sem er í íslensku samfélagi. Oft er það svo eftir kosningar að þær marka nýtt upphaf. Því miður fær maður ekki slíka tilfinningu nú heldur er þessi niðurstaða frekar staðfesting á þeirri gríðarlegu óvissu sem við munum búa við á næstu árum í ljósi efnahagsaðstæðna okkar. Það er þó óþarfi að leggja árar í bát og byrja að örvænta - koma dagar koma ráð. Jæja læt þetta duga í bili. Óska þeim sem leiða endurreisina í íslensku samfélagi alls hins besta - hverjir svo sem þeir verða. Kveðja.